In 2050 zal de wereldbevolking gegroeid zijn naar 9 miljard. Dat betekent niet per se dat we meer voedsel moeten produceren. Nu gaat namelijk 25% van de oogsten wereldwijd verloren. Kunnen we dit cijfer omlaag brengen, door verwerkingsprocessen efficiënter en gewassen sterker te maken?

Bewust, duurzaam gedrag verkleint de ecologische voetafdruk van ons eten. Maar zulke 'goede' keuzes kunnen ook een negatief effect hebben op de voedselzekerheid elders. En zelfs met de beste intenties is het niet makkelijk kiezen voor het juiste product, met ruim 150 keurmerken.

Niet alleen de consument maar ook politici hebben een belangrijke rol. Wat mogen we van hen verwachten? Zijn zij in staat om de neuzen van zowel rijke westerse landen, opkomende economieën én ontwikkelingslanden dezelfde kant op te krijgen? Of is de marktwerking leidend en geldt 'wie betaalt, bepaalt'? De transitie naar een duurzaam voedselsysteem is complex maar noodzakelijk. Zijn we het kritieke kantelpunt, 'the point of no return' al gepasseerd? Is er nog hoop?

I.s.m. het Wereld Natuur Fonds en de faculteit Geowetenschappen.