Van Koning Willem-Alexander die zijn excuses aanbiedt voor de wreedheden begaan door Nederland in Indonesië, tot de spijtbetuigingen van de premier en ministers voor hun aandeel in het Toeslagenschandaal of een celebrity die op Instagram door het stof gaat vanwege een foute opmerking: excuses spelen tegenwoordig een enorme rol in het publieke debat. Ze komen vaak voorbij. Sorry lijkt allang niet meer 'the hardest word', zoals Elton John ooit zong.

Al deze excuses leiden veelal tot verhitte discussies in de samenleving. De verontschuldigingen in kwestie zouden niet gemeend zijn, niet nodig of niet voldoende. In het Engels is daar zelfs een nieuw woord voor: een fauxpology. En naast officiële excuses voor misdaden begaan in het verre verleden wordt de roep om financiële schadevergoedingen en herstelbetalingen steeds luider. Is 'het spijt ons’ wel genoeg? 

Wat zegt de wetenschap?  

In een serie van zes artikelen onderzoeken stagiaires Larissa Biemond en Nienke Floor het fenomeen excuses. Zij gaan met diverse academici in gesprek om dit fenomeen beter te begrijpen. Wie zeggen er sorry en waarom? Wat is eigenlijk de functie en waarde van de verontschuldiging, en hoe maak je een 'sorry' zo succesvol mogelijk? En zijn officiële spijtbetuigingen een effectief middel voor het helen van wonden uit het verleden?

Lees de artikelen hieronder en leer meer over taal, menselijke relaties en conflictherstel. We dagen je uit om mee te denken en kritisch te kijken naar publieke excuses in de media en politiek, in je omgeving en uit je eigen mond. Dit kan wellicht confronterend zijn. Onze excuses voor het ongemak!