Onzekerheden

Politici gaan te snel schermen met wetenschappelijk bewijs om eventuele ongeruste burgers te sussen, maar dit leidt eerder tot maatschappelijk wantrouwen in de overheid en de wetenschap.
Leestijd 1 minuut — Ma 24 maart 2014

Bijvoorbeeld als het gaat om schaliegas, klimaatverandering of vaccinatieprogramma's, noemen politici al snel 'wetenschappelijke bewijzen'. Het lijkt alsof er niet echt wordt geluisterd naar de burger en er wordt gedaan alsof de wetenschap de waarheid in pacht heeft. Daar moeten politici mee ophouden, want hierdoor kom je niet tot bevredigende oplossingen. Het leidt eerder tot maatschappelijk wantrouwen in de overheid en wetenschap, aldus onderzoeker Geert Munnichs in zijn recente rapport 'Wetenschap als strijdtoneel'. Hij adviseert dan ook om zorgen van burgers te erkennen, serieus te nemen en de dialoog aan te gaan. In de wetenschap spelen onzekerheden een grote rol. Kwesties als klimaatverandering, maar ook of bepaalde voedingsmiddelen nu gezond zijn of niet, vallen onder wat filosoof Jerome Ravetz 'post-normale wetenschap' noemt. In deze tak van wetenschap zijn “facts uncertain, values in dispute, stakes high and decisions urgent". Bij ons sprak Ravetz in de reeks Lokaal Mondiaal over dit fenomeen en hoe we met deze andere benadering het duurzaamheidsvraagstuk kunnen oplossen. Kijk de lezing 'The global-local tension in modern science' terug. In de reeks 'Framing Food' sprak Machteld Huber over haar voedingsonderzoek dat ook een voorbeeld is van wetenschap waarin veel onzeker is en er verschillende belangen en waarden op het spel staan. Kijk de lezing 'Wat je gezond noemt' terug. Het Rathenau organiseert drie debatten over vertrouwen in de wetenschap en de rol van wetenschap in publieke discussies. Vanavond (24-03-2014) vindt het tweede debat 'Betwist gezag' plaats.