De verhalen die we elkaar vertellen bepalen ons wereldbeeld. In India zijn er mensen die geloven dat olifanten geluk brengen, maar sommige volken in Afrika zien er boze geesten in die hun oogst vertrappen. Hen overtuig je niet door ze te vertellen over de intrinsieke waarde van het dier, zij denken anders over tijd, plaats en verantwoordelijkheid. Met feiten kom je niet ver, je moet je verplaatsen in hun wereld. Hoe kun je verhalen gebruiken om natuur te beschermen? En hoe ver mogen we gaan in het opdringen van westerse idealen? Is wetenschap eerder waar dan een lokaal verhaal?