De rechter in Texas besloot niet alleen dat het FDA-besluit onzorgvuldig tot stand zou zijn gekomen, ook achtte hij het in strijd met de Comstock Act. Deze zedelijkheidswet uit 1873, waarmee allerlei ‘ondeugden’ als obscene literatuur, overspel, vrouwenkiesrecht en prostitutie werden bestreden, leek niet meer van toepassing toen het Congres in 1971 anticonceptie legaliseerde. Maar volgens rechter Kacsmaryk is de wet helder en verbiedt deze per post bestelde abortus. De politieke implicaties van deze zaak kunnen groot zijn: als het Hooggerechtshof de kritiek op de interpretatie van de Comstock Act deelt heeft dit ook gevolgen voor de progressieve staten waar abortus nu legaal is. Voor elke abortus zijn immers medicijnen nodig en zo kan met een eenvoudige uitleg van deze wet abortus landelijk verboden worden.
Dat de toegang tot abortus en de zorg eromheen niet vanzelfsprekend is, is niet alleen het geval in de Verenigde Staten. Ook in Nederland is de legaliteit van abortus broos. Hier staat abortus nog altijd in het Wetboek van Strafrecht, waardoor het afbreken van een zwangerschap strafbaar is tenzij je voldoet aan de vereisten uit de abortuswet. Strikt genomen betekent dit dat abortus in Nederland helemaal geen recht is. De nonchalance waarmee met het verworven abortusrecht wordt omgegaan kan ons duur komen te staan, zo blijkt uit de huidige situatie in de VS. Ervan uitgaan dat het wel goed zit, zit er dus niet in want ook verworven rechten kunnen door een rechter worden teruggedraaid.
Anno 2023 is de vrouw wettelijk gezien nog steeds geen baas in eigen buik en het vrouwenlichaam nog steeds een strijdtoneel. In de reeks Van wie is het vrouwenlichaam? spraken verschillende wetenschappers over vrouwelijke seksualiteit en hoe vrouwen zich staande houden in een wereld die gemaakt is voor en door mannen. Kijk de serie hier terug.