Als iemand aan de wettelijke criteria voldoet, schakelt de Levenseindekliniek een arts en verpleegkundige in die het overlijden begeleiden. Zij voeren eerst vier of vijf gesprekken en dan is er een second opinion van een SCEN-arts (Speciale steun en Consultatie voor Euthanasie in Nederland). Deze artsen laten mensen sterven die andere artsen niet laten sterven. Sommige artsen kunnen het 'ondraaglijk lijden' van een patiënt moeilijk inschatten. Andere artsen zijn bang op een hellend vlak te belanden, wanneer zij ouderen met opstapelende ouderdomskwalen helpen met sterven. Toch vragen niet veel patiënten om euthanasie, zo'n 80% lijdt aan hun klachten tot de dood erop volgt. Zijn we eigenlijk wel in staat om over onze eigen dood beschikken?
Hierover ging de Tegendenkers lezing met prof. dr. Hans Achterhuis en dr. Ton Vink. Achterhuis was in het verleden tegen de 'maakbare dood' omdat dat een zware last op de schouders van de artsen legt. Vink pleit juist voor een meer begeleidende rol van artsen, zij zullen de patiënt alleen de goede kant op sturen. Een discussie over zelfbeschikking gaat al snel over de autonomie van de wil. Bepaal je niet uiteindelijk zelf je gehele levensloop en dus je levenseinde? Kijk de hele lezing hier terug.
