Heeft het populisme een vaste plek veroverd in Den Haag? Sinds de snelle opkomst van Pim Fortuyn in 2002 en ondanks de roemloze ondergang van zijn partij door ruzies en onkunde, is de landelijke politiek veranderd. De middenpartijen lijken zich inmiddels te hebben hervonden, maar niet door tegen het populisme in te gaan, eerder door het te erkennen.

Is het populisme echt zo nieuw? Of is het een onlosmakelijk deel van democratie? In de afgelopen eeuw hebben verschillende vormen van populisme steeds weer de kop opgestoken. De massamedia spelen in op de onrust in de samenleving en voeden het publiek, dat steeds op zoek is naar charismatische leiders. Een merkwaardige paradox is dat we nooit zo welvarend en veilig, maar ook nooit zo ontevreden en angstig zijn geweest.

Prof. dr. Maarten van Rossem (Geschiedenis, UU) zal in vier lezingen ingaan op de geschiedenis van Nederland in de laatste eeuw, sinds de invoering van het algemeen kiesrecht en de welvaartsstaat. Hij plaatst het hedendaags populisme in perspectief en stelt een diagnose van het nieuwe politieke klimaat sinds de laatste verkiezingen.

Waar ligt de aantrekkingskracht van het populisme? Is die te herleiden tot actuele thema's zoals de discussie over de islam en de kredietcrisis, die inzet zijn van een politiek van angst, of is er meer aan de hand? De populistische partijen zijn in feite protestpartijen. Een grote groep kiezers voelt zich niet vertegenwoordigd door de politieke elite. Waarom? Zorgvuldige bestudering van de geschiedenis kan hier een antwoord op geven.