Op 1 februari is het 70 jaar geleden dat de dijken doorbraken in Nederland en zich hier de ergste natuurramp van de twintigste eeuw voltrok. De afgelopen week werd deze overstroming, die 1836 doden tot gevolg had, weer volop herdacht. Het herinnert ons aan de eeuwige strijd van Nederland tegen water en legt de kwetsbare ligging van het land bloot.
De afgelopen decennia leken we ons water goed onder controle te hebben, maar recente overstromingen laten zien dat ook ons land niet tegen deze weersextremen bestand is. De extreme wateroverlast en een stijgende zeespiegel zijn het resultaat van klimaatverandering.
Maar niet alleen een stijgende zeespiegel moet ons zorgen baren, ook de watertekorten en droogte door klimaatveranderingen vragen onze aandacht. Een sluipende natuurramp noemt hydroloog dr. Niko Wanders (UU) deze toenemende droogte. Nederlandse zomers zijn warmer dan ooit en droogte zal de komende decennia alleen maar vaker voorkomen.
Wij Nederlanders vergeten soms hoe veel moeite het kost om ons land droog maar tegelijkertijd nat genoeg te houden. Nederland loopt voorop als het gaat om waterbeheersing. Echter maken meer overstromingen en droogte, voortkomend uit klimaatverandering, watermanagement in Nederland ingewikkelder dan eerder. Deze complexiteit zorgt voor moeilijke vraagstukken: Gaan we minder water gebruiken in industrie of landbouw? Geven we gebieden die worden geteisterd door bodemdaling op? Hoe blijven we het water in Nederland de baas? Om te anticiperen op de realiteit van droogte en zeespiegelstijging, moeten er volgens Wanders keuzes gemaakt worden. Kijk hier de opname terug.