Vanaf de zestiende eeuw tot aan de jaren tachtig van de negentiende eeuw werden emoties steeds strakker gereguleerd waarbij vooral 'gevaarlijke' emoties en impulsen – alles wat onbeheerst, vies, ruw of geil aandeed – werden ingetoomd. Daarna verliep het proces vrijwel in omgekeerde richting: een proces van 'informalisering' van omgangsvormen en een emancipatie van emoties. In het fin de siècle, de roaring twenties en vooral in de 'expressieve revolutie' van de jaren zestig en zeventig versnelde dit proces. De expressieve revolutie is uitgelopen in wat tegenwoordig 'emotiecultuur' heet. Wat is de oorzaak van deze veranderingen?