We zijn beperkt in het waarnemen. We kunnen niet alles zien en wat we zien is niet altijd de werkelijkheid. De wetenschap van de Psychologie doet hier onderzoek naar, maar kan zelf ook niet altijd de werkelijkheid zien. Wat zegt psychologische kennis eigenlijk en welke valkuilen kent deze wetenschap? En waarom zijn psychologische inzichten vaak moeilijk toe te passen? Kunnen we onszelf, als wetenschapper en publiek, tegen deze valkuilen wapenen?