De culturele antropologie is een kwalitatieve wetenschap bij uitstek. De onderzoeker begeeft zich onder de mensen en is tegelijk zelf een mens en dus niet te onderscheiden van het onderzoeksobject. Welke aanspraak is er dan op wetenschappelijkheid en objectiviteit? Is de wetenschapper niet altijd bevooroordeeld? Een andere vraag is hoe dat zit met het onderzoek naar primitieve of inheemse culturen. Hoeveel sympathie mag de onderzoeker opbrengen voor culturen die onderdrukt worden of op het punt staan uit te sterven? Politieke correctheid kan al snel een vooroordeel inhouden en daardoor een smet werpen op de wetenschap.