De burn-out is een veel besproken onderwerp. Het NRC noemt het dé ziekte van deze tijd. Het artikel stelt dat mensen met een burn-out het vaak moeilijk vinden dit te erkennen. Het wordt vaak als zwakte ervaren. En dat maakt het voor partners lastig om in te grijpen. Hoe kun je hem of haar dan helpen als diegene een burn-out krijgt? Volgens Kiki Voncken, coach en trainer van burn-out patiënten, moeten we de stoornis niet als een zwakte, maar als een energietekort zien. Ze vergelijkt mensen met batterijen. Ook mensen moeten zichzelf soms opladen en herstellen. Wat je vooral niet moet doen, is benoemen dat iemand op een burn-out afstevent. Voncken: “Iemand voelt zich al zo slecht en dan zeg jij eigenlijk: je bent afgeschreven”. Haar boodschap is om als partner positief te blijven en de ander lichtpuntjes voor te houden: “Neem je geliefde mee naar het bos of zeg aan het einde van de dag hoe fijn je het vond dat je hem even zag glimlachen bij de film.''
Is er een verklaring voor de ogenschijnlijke opkomst van de burn-out? Sociaal-organisatiepsychologe dr. Maria Peeters stelt dat ons werk – de belangrijkste oorzaak van burn-outs- de laatste tijd enorm veranderd is. Waar we vroeger nog veel lichamelijk werk verrichtten, maken we tegenwoordig meer gebruik van onze mentale capaciteiten. Daarnaast lopen werk en privé steeds meer in elkaar over en zijn vaste contracten zeldzamer. Er wordt flexibiliteit van ons verwacht, dat kunnen we echter niet altijd bieden.
Peeters sprak eerder over dit onderwerp tijdens de lezing: 'Waarom hebben zoveel mensen een burn-out?'
Maar is stress ook niet ergens goed voor? En waarom heeft de een er eigenlijk meer last van dan de ander? Vanavond in het Science Café, spreken een psycholoog, neurobioloog en psychiater in TivoliVredenburg over stress.
