Jan Dirk de Jong mengde zich in een groep Amsterdamse jongens met een Marokkaanse achtergrond en leerde hun mores van binnenuit kennen. Jongens voor wie agressiviteit stoer is en van wie er velen in aanraking komen met justitie. Mag je hen dat aanrekenen? Of zijn zij slachtoffer van maatschappelijke omstandigheden die te wensen overlaten en van jarenlange achterstelling bij hun leeftijdsgenoten in betere buurten? Of is het onaangepaste gedrag uiteindelijk terug te voeren op de cultuur die zij van huis uit meekrijgen en waarin een begrip als eer zo'n belangrijke rol zou spelen. Jan Dirk de Jong betoogt dat het wel degelijk cultuur is die ten grondslag ligt aan delinquentie, maar dan de cultuur van de straat.