In haar promotieonderzoek focust Kloosterboer zich op ethisch aspecten van zelfkennis. Uitgaande van het idee dat we actief betrokken zijn bij ons mentale leven en niet enkel toeschouwer, onderzoekt ze hoe zelfkennis verband houdt met het eerste persoonspectief, 'agency' en verantwoordelijkheid. Wanneer je zelfkennis vergaart, dan gebeurt dat niet vanuit het perspectief van een buitenstaander, maar van binnenuit. Het object dat je wilt kennen, bijvoorbeeld het verlangen om tijd met vrienden door te brengen, staat niet los van jezelf, maar is tenslotte iets wat jij zelf verlangt. Deze visie op zelfkennis werkt Kloosterboer nader uit in haar proefschrift en past ze toe op ons overmogen emoties te ervaren en ergens om te geven.