Mienis voer al zeker dertig keer mee op onderzoeksschepen. De meeste van haar excursies waren op het schip De Pelagia, verwijzend naar ‘pelagisch’, wat ‘behorend tot de diepzee’ betekent. Mienis onderzoekt namelijk de diepzee.

Ze richt zich met name op onderzeese canyons, kloven soms zo groot als de Grand Canyon, waarvan de wereld er zo’n 6000 telt. Deze canyons kunnen dienen als afvoer voor organisch, koolstofhoudend materiaal zoals dood plankton. Langs die weg worden grote hoeveelheden koolstof begraven op de diepzeebodem. Het onderzoek naar canyons is daarom een belangrijk onderdeel van het klimaatonderzoek naar de koolstofcyclus. Daarnaast kan het organische materiaal ook een spoor zijn in de zoektocht naar onontdekte standplaatsen voor zeewezens.

Mienis promoveerde bij het NIOZ met onderzoek naar koudwaterkoraalriffen. Voordat zij weer bij het NIOZ aan de slag ging, deed zij aantal jaar onderzoek voor het MARUM, onderdeel van de Universiteit van Bremen in Duitsland. Mienis studeerde geologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam.