Van den Bergh promoveerde in 2018 op een onderzoek naar depressie vanuit een cultuurfilosofisch perspectief. Met zijn proefschrift, De gestolen stoornis. Een cultuurfilosofische duiding van de ‘depressie-epidemie’, probeert hij een tegenwicht te bieden tegen de gangbare benaderingen van depressie als hersenziekte of cognitieve stoornis. Hij stelt daar een alternatieve, fenomenologische opvatting van depressie tegenover die de individuele ervaringen van mensen een centrale plek geeft. Daarnaast plaatst hij de zogenaamde depressie-epidemie in haar culturele context . Zo heeft hij onderzocht wat de relatie is tussen de wijdverbreidheid van depressie en de heersende opvattingen over het goede leven.

Van den Bergh bewerkte zijn proefschrift tot het boek De schaduw van de zwarte hond (2019). In dit boek legt hij uit dat volgens hem depressie het gevolg is van een te grote kloof tussen hoe we werkelijk zijn en hoe we ons (moeten) manifesteren en laten zien. In zijn visie kunnen we daarom beter over depressie spreken als afstemmingsstoornis. Daarnaast maakt hij deel uit van de studiegroep Fenomenologie & Psyche, onder supervisie van het Gezelschap voor Fenomenologische Wijsbegeerte. Ook is hij medebeheerder van het internationale en interdisciplinaire netwerk Social Pathologies of Contemporary Civilization.

Van den Bergh studeerde psychologie en filosofie aan de Universiteit van Amsterdam.