De afgelopen jaren is er veel ophef over de mogelijke toetreding van Turkije tot de Europese Unie. Zowel bij politici, in de media als bij de bevolking. Die laatste maakt zich druk over de islamitische cultuur van Turkije, en over de aanwezigheid van veel Turken in landen van de EU. Politici wijzen op de achterblijvende democratisering van Turkije, op de rol van de zogenaamde deep state, en op de uitblijvende erkenning van Cyprus. De media schrijven over alles en zo ontstaat een kluwen van meningen waar nog maar weinigen wijs uit raken.

Veel te weinig horen we de stemmen van Turks-Nederlandse intellectuelen en van deskundigen die met afstand naar de carrousel van opinies kijken. Wie beweert dat Turkije en de rest van Europa geen gemeenschappelijke geschiedenis delen, doet de waarheid onrecht aan. Wie beweert dat Turkije een islamitisch land is, zal in de grondwet van Turkije een ontkenning van die bewering vinden. Wie beweert dat de EU niet zonder Turkije kan, heeft een toekomstvisie die niet per se waar hoeft te zijn.

Tijd om in dit woud van overtuigingen op zoek te gaan naar wat er wél gemeenschappelijk is in de geschiedenis, het heden en de toekomst van de landen van de EU en Turkije. Vanuit verschillende achtergronden spreken vanavond deskundigen over bovenstaande zaken; zij kunnen ons helpen over vooroordelen heen te stappen en zo de gezamenlijke geschiedenis en toekomst van Turkije en de EU te duiden.

Deze lezing wordt georganiseerd in samenwerking met stichting Tumult, zie www.tumultdebat.nl