Terug in Nederland promoveerde Hermsen op haar boek over het gedachtegoed van de schrijfsters en filosofes Belle van Zuylen, Lou Andreas-Salomé en Ingeborg Bachmann, genaamd Nomadisch narcisme (1993). Vijf jaar later schreef ze haar debuutroman Het dameoffer over een verstikkende moeder-dochterrelatie. In 2001 schreef ze haar tweede roman over de Engelse kunstenaarsgroep Bloomsbury, Tweeduister geheten. Haar ervaringen als onderzoeker en docente aan diverse letteren- en filosofiefaculteiten in Nederland en de combinatie met het moederschap beschrijft zij in de satirische roman De profielschets (2004). Verder schreef zij een roman over Belle van Zuylen, De liefde dus (2008), bekroond met de Halewijn Literatuurprijs en genomineerd voor de Libris Literatuurprijs en behaalde haar boek Stil de tijd. Pleidooi voor een langzame toekomst(2009) twintig herdrukken. Daarna publiceerde zij het essay Windstilte van de ziel (2010) en de roman Blindgangers (2012), en recent de essaybundel Kairos. Een nieuwe bevlogenheid (2014).

Naast het geven van lezingen over filosofie, literatuur en beeldende kunst vervult ze verscheidene bestuurs- en redactiefuncties bij diverse culturele instellingen.