Na het overlijden van haar Indische grootmoeder ontdekte dichter en columnist Ellen Deckwitz dat ze de enige in haar familie is die haar levensverhaal te horen heeft gekregen. Dat verhaal vormt het uitgangspunt van haar meest recente poëziebundel Hogere natuurkunde. Daarin onderzoekt Deckwitz haar familiegeschiedenis en schrijft ze hoe het oorlogstrauma van haar oma doorwerkt op volgende generaties - ook op haarzelf. In haar 4 mei-lezing vertelt ze over die geschiedenis, het zwijgen, en de noodzaak en tekortkomingen van de taal in het verwerken van oorlogstrauma.

Met deze lezing koppelt de Universiteit Utrecht de nationale herdenking aan actuele maatschappelijke ontwikkelingen. De lezing is tevens een eerbetoon aan prof. dr. Victor Koningsberger. Hij nam het in de Tweede Wereldoorlog als eerste Nederlandse hoogleraar op voor zijn Joodse collega’s die door de Duitse bezetter van de universiteit werden verbannen.