Mačkić onderzoekt actuele maatschappelijke vraagstukken – de zoektocht naar identiteit, tegenstrijdigheden tussen populaties, mechanismen van in- en uitsluiting en vluchtelingen – en reflecteert daarop door woord, geschriften en ontwerp. Hiernaast creëert ze nieuwe vormen van publiek domein die ontmoetingen en een nieuwe collectieve identiteit stimuleren. In 2017 ontving Mačkić de Jonge Maaskantprijs voor haar zoektocht naar ‘inclusieve architectuur’.

Oorspronkelijk uit voormalig Joegoslavië, is Mačkić regelmatig geconfronteerd met verwoeste steden en gebouwen als gevolg van de burgeroorlog (1992-1995). Mede hieruit is haar interesse voor de verwoesting in de stad ontstaan en de manier waarop steden functioneren en veranderen in de tijd.

Ze schreef het boek Mortal Cities & Forgotten Monuments (2016), over de impact die de verwoesting van cultureel erfgoed door oorlogen heeft op de gemeenschappelijke identiteit, en hoe architectuur deze opnieuw gestalte kan geven. Voor het boek onderzocht ze de rol die architectuur speelde tijdens de keerpunten in de geschiedenis van de Balkan. Het hart van haar onderzoek is een reconstructie van de stedelijke verwoesting tijdens en na de burgeroorlog in Bosnië-Herzegovina van 1992 tot 1995. Op basis van deze studie deed ze een voorstel voor de wederopbouw van Mostar.