In een meritocratie deelt men posities toe op basis van prestatie. Niet je afkomst, geslacht of ras bepaalt je plaats, maar je capaciteiten. Heb jij gestudeerd en hoge cijfers gehaald, dan maak je in een meritocratie meer kans op een bestuurlijke functie dan iemand die dit niet heeft gedaan. Dat lijkt eerlijk, als iedereen dezelfde kansen heeft. Is dat het geval in Nederland? 'Verliezers' kunnen zich in een meritocratische samenleving niet beroepen op hun sociaal-economische omstandigheden, maar blijven achter met een deuk in hun zelfrespect. Hoe wenselijk is de meritocratie?