Engelstalige lezing

Volwassen worden betekent dat jeugddromen getemperd worden en je slechts een schim overhoudt van het avontuurlijke, belangrijke en plezierige leven dat je ooit verwachtte. Wie neemt daar genoegen mee? Geen wonder dat we in een samenleving leven die onvolwassenheid idealiseert, stelt filosofe Susan Neiman.

Hoe kunnen we volwassenheid weer aantrekkelijk maken als een levensfase waarin verantwoordelijkheid nemen en levenswijsheid het leven interessant maken. Neiman spreekt over jeugd, seks en cultuur en wijst op het belang van reizen – letterlijk maar ook metaforisch - als cruciaal in de ontwikkeling van grote denkers als Kant, Rousseau. Ook Hume en Simone de Beauvoir wezen het idee af dat je jeugd de beste tijd van je leven is. Volwassenheid als ideaal is het waard om naar te streven.

Discussieer mee via #Neiman