Nederland een ontwikkelingsland? Jazeker, sinds 2015. Toen ondertekenden we – samen met alle andere VN-lidstaten – het ambitieuze plan met 17 doelen voor een betere wereld in 2030. Je kunt denken dat de doelen slechts politiek beleid zijn, een ver-van-mijn-bedshow, maar dan heb je het mis. Wereldleiders, bedrijven, universiteiten, NGO's en milieuorganisaties hebben de doelen omarmd, verkrijgen er subsidies mee én maken plannen.

Door je als land aan deze Sustainable Development Goals (SDG's) te committeren wil je een einde maken aan o.a. armoede, ongelijkheid, onrecht en klimaatverandering. Dat klinkt als een mooi streven, maar is het ook haalbaar? Politicoloog en professor Latijns Amerika Studies Barbara Hogenboom neemt de doelen eens kritisch onder de loep. Hoe zijn die doelen eigenlijk tot stand gekomen, wie heeft daar allemaal 'een plasje' over mogen doen? Wie controleert of de deelnemers er wel alles aan doen om ze te halen?